Tja, met het risico dat sommigen van u zullen zeggen: 'eigen schuld, dikke bult, moet je maar niet rijden in de winter', doet het mij leed u mede te delen dat maandag een slecht begin van de week is geworden.
Ik reed 's ochtends naar mijn vaste oprit van de A12 en moet hiervoor onder de A12 door middels 2 viaducten. De taluds onder de viaducten lekken al geruime tijd - enkele jaren - dus ben ik gewend dat er - zelfs met hoogzomer - water ligt en dat dit in de winter voor gladheid kan zorgen. Helaas was het dit keer nog erger dan gewoonlijk. Ondanks dat die op- en afritten al heel vroeg heel veel gebruikt worden door gewoon verkeer en ook heel veel zwaar verkeer, was de onderdoorgang van de viaducten klaarblijkelijk niet gestrooid - dit in tegenstelling tot alle andere wegen daar
. Ik reed - zoals gewoonlijk - in zijn 1 en met een 20 à 25 km/u onder het eerste viaduct door en na een meter of vijf ging ineens mijn achterwiel naar rechts, vervolgens naar links en haalde mijn voorwiel in. Ik klapte met m'n rechterschouder op de grond en lag vervolgens enigzins verdwaasd op mijn buik naar m'n motor 15 meter verderop te kijken. De motor was gelukkig afgeslagen. Gelukkig reed er ook totaal niemand achter me. Pas toen ik opstond, kwam er een bestelbus achter me, die stopte en vroeg of het goed ging met me. Ik voelde op dat moment alleen maar m'n gewricht van mijn pink, dus ik zei dat ik OK was. Vervolgens tilde ik in 1 keer m'n motor overeind
en duwde hem naar het fietspad (hoe me dat is gelukt
, 't zal de adrenaline zijn geweest). Over de hele breedte van de weg en een meter of 8 lang lag er een plak ijs. De bestelbus reed vervolgens verder, net als alle auto's erachter.
Na een minuut of tien, na het inspecteren van de schade
, heb ik de motor gestart en na het beluisteren van de motor, toch maar besloten naar mijn werk te gaan. Ik kon op mijn pak geen beschadigingen vinden, evenmin op mijn Gerbings of laarzen, alleen vuil
. M'n helm heeft de grond niet eens geraakt. Op m'n werk aangekomen, bleek er iets meer aan de hand te zijn: m'n rechterschouder deed zeer, evenals mijn rechterheup. De aanhechtingen van de spieren op mijn borst of de ribben hebben een aardige klap gehad en de klap op mijn heup zorgt langzamerhand voor een stel bloeduitstortingen. 's Middags heb ik me vanwege de pijn toch maar ziek gemeld en ben ik - voor de eerste sneeuw uit - naar huis gereden. Toen de sneeuw begon te vallen, was ik blij dat ik thuis was. M'n huisarts hoefde me niet te zien en schreef me paracetamol voor voor de pijn - dat helpt niet echt. Voor de rest besef ik dat ik er niet slecht van af ben gekomen, bij hogere snelheid was de schade aan lijf vermoedelijk veel hoger en lang leve mijn Rukka pak
.
Schade aan de bike, zegt u. Tja, elke schade doet zeer, dus deze ook. Voor zover ik heb kunnen zien - Goedhart was gisteren niet open en vandaag ben ik er maar wijselijk niet naar toe gereden
- deze schade:
- verbogen en kapotte handkap (die zitten er net op
);
- verbogen remhandle;
- geschaafde en glasloze Rizoma bar-end spiegel;
- zwaar geschaafde GSG valdop (zo te zien alleen het vervangingsdeel, dus dat heeft zijn werk gedaan); die dit niet heeft kunnen voorkomen:
- geschaafd hitteschild op de achterste uitlaatbocht;
- zwaar geschaafde GSG valbobbin;
- gebarsten Akra-ring aan het uiteinde van mijn uitlaatschild.
Ik twijfel nog over mijn stuur, maar dat laat ik over aan de experts. Verder zag ik geen schade, maar eerst langs Goedhart voor check en opgave en dan maar (hopelijk) repareren. Het lichaam zal zich ook wel weer herstellen, verwacht ik, dus ik tel mijn zegeningen.
Greetz, kowalski.
Oeps, weer een te groot epistel geworden, sorry
.....
