Effe een update van de afgelopen dagen. Na veel gepieker sinds vorige week woensdag de alternatieven bekend werden, heb ik gekozen om verdere behandeling te laten doen in het Algemeen Ziekenhuis Klina te Brasschaat door dr. Croese. Morgenochtend vroeg heb ik een consult bij hem en m'n MRI van het Groene Hart Ziekenhuis heb ik dan bij me. Mocht hij besluiten dat dit operabel is, dan zal ik via een endoscopische operatie geholpen worden. Wanneer, dat hoor ik dan wel, maar gezien de geluiden van de wachtlijstbemiddeling zal dat geen groot aantal weken zijn. De kogel is door de kerk en dat geeft aan de ene kant wel rust, aan de andere kant maak ik me nog steeds wel zorgen over de afloop. Zo verder ging in ieder geval niet en zelfs als er besloten wordt, dat opereren niet gaat lukken, ben ik verder dan dat ik niets zou hebben gedaan. Ook dat geeft toch wel rust in het koppie. Want - en dat vermoedde ik al lange tijd - dat stress invloed heeft op deze aandoening bij mij, daar ben ik wel achter gekomen.
Mijn vader en ik hebben allebei de gewoonte ons lichaam tijdens slaap onder spanning te zetten, ontspannen liggen lukt ons niet. Ook bij behandelingen van de fysiotherapie moest ik me bewust worden om lichaamsdelen los te laten, datzelfde geldt voor mijn vader. Wij verwerken de spanningen van de dag blijkbaar in de nacht. Een fysiotherapeute heeft me tijdens de behandelingen van mijn lichte nekhernia twee jaar terug uitgelegd, dat je een bepaalde buffer in je spierstelsel hebt om dergelijke pieken in de spanningen in je spieren op te vangen, maar naarmate je ouder wordt, deze buffer minder wordt. Als de spanningen hetzelfde blijven, komen deze pieken op een gegeven moment boven je buffer uit. En daar blijk ik nu mee te tobben. Dat gaat nu ten koste van m'n lichaam. Misschien moet ik nog eens ergens op een divan, want ik wil wel weten waar dat dan allemaal vandaan komt.
Yoga, roepen er al meerdere mensen om me heen. Dat zou een mogelijkheid zijn, maar ik wil daar nog niet aan. Meer motorrijden lijkt me beter, want daar kon ik het koppie altijd heerlijk mee leeg maken, zelfs al was het 20km tussen de files door. Afijn, eerst maar eens vrijdag afwachten, daarna zien we verder.
Greetz, kowalski.
EDIT:
Vandaag consult gehad bij dr. Croese en gezien de grootte van de hernia en de tijd dat ik er al mee rondloop, ben ik a.s. donderdagmiddag al aan de operaties toegevoegd. Het gaat allemaal wel erg snel, maar dat zullen we maar positief bekijken. Motorrijden zal de komende maanden tot het verleden behoren, maar ik hoop ergens in de tweede helft van het jaar het stuur weer in de knuisten te mogen vatten. Dat is toch weer een heel ander plaatje dan pas ergens in september geholpen worden. We'll keep you posted!
